Zelf ervaar ik het mogen zorgen voor de kittens als een groot geschenk. Het is wel 1 van de leukste dingen van de cattery. Blind en hulpeloos worden ze geboren met maar 1 doel: het drinken bij mamapoes. Het lijkt dan nog niet echt op een kat. De oren aan de zijkant van het hoofd en te groot koppie in verhouding met het lichaampje. Een staart waar zelfs een fatsoenlijke muis zich nog voor zou schamen. Dit duurt maar heel kort. Tussen de 7 –en 10 dagen gaan de oogjes open en kijkt het nog wat wazig om zich heen. Als ze 3 weken oud zijn,zijn het prachtige minikatten. Tussen de 4 en 5 weken oud gaan ze voor het eerst eten. Tot dan heeft het enkel bij de moeder gedronken. Dat is gelijk de tijd dat het leert de kattenbak te gebruiken. Een erg klein kattenbakje weliswaar.
Deze eerste weken bemoei ik me overal mee. Al vanaf de geboorte heb ik elk kitten in handen. Als eerste om te kijken of het kitten er zo op 1e gezicht gezond uit ziet. Ook ben ik altijd nieuwsgierig naar het geslacht. Je kunt natuurlijk niet spelen met kittens van een paar dagen oud….dat werkt niet. Maar wel af en toe in de hand nemen en zachtjes kletsen en aaien. Ook even met een babyborstel over de lijfjes als ze lekker liggen te drinken is wat ik doe. Dat is niet alleen goed voor de socialisatie. Het maakt later ook een verschil of de kat zich laat borstelen en verzorgen. De Siberische Kat hoeft niet perse elke dag geborsteld worden, maar als de kat het heerlijk vindt is het natuurlijk prettig om te doen. Het is best vervelend als de kat een klit heeft maar bij het zien van de kam of borstel opeens erg onaardig wordt.